بشاگرد یا همان بشکرد" از شهرستان‌های تازه تاسیس با قدمت طولانی سه تا چهار هزار ساله دارای جایگاه ویژه در تاریخ استان هرمزگان بوده و یکی از مراکز دیدنی برای گردشگران در ایام نوروز است.

‌به گزارش عصر بشاگرد؛بشاگرد یا همان سرزمین صخره و سنگ در 270 کیلومتری شرق بندرعباس واقع شده است که در سال 87 از بخش به شهرستان ارتقا پیدا کرد که به واسطه کوه‌های فراوان، جمعیت پراکنده‌ای دارد و شغل بیشتر آنان کشاورزی و دامداری است.

اصل و ریشه کلمه بشکرد برگرفته از زبان های باستانی پیش از تاریخ بوده، دو کلمه پشا یعنی (شکار) و گرد یعنی(جای) در کنار هم به معنای شکارگاه است و این بواسطه اینکه در زمان های قدیم بشاگرد زیستگاه گونه‌های زیادی از بز کوهی و قوچ بوده است.

در واقع بشاگرد ناحیه‌ای کوهستانی در جنوب ایران است و در جنوب شرقی استان هرمزگان قرار دارد و بنا بر نوشته‌های تاریخی و اشیا و سفال‌های کشف شده در این منطقه، دارای تمدن دیرینه‌ای است و از زمان‌های مسکون بوده است.

سفال‌های به دست آمده در این منطقه به سبک و شکل سفال‌های تمدن جیرفت است، قدمت این تکه سفال‌های شکسته که در جای جای بشاگرد دیده می‌شود، مورد تایید باستان شناسان قرار گرفته است.

 
براساس مستندات تاریخی و شواهد موجود، بشاگرد هرمزگان که برخی‌ها به اشتباه مدعی‌ کشف آن در اوایل دهه 60 شده‌اند، دارای تمدنی بس غنی و مردمانی تاجر و کشاورز تا قبل از آن زمان نیز بوده است.

نوشتار حاضر حاصل بیش از یک سال تحقیق و پژوهش "محمد میردادی" کارشناس ارشد و پژوهشگر تاریخ می باشد که در خبرگزاری فارس منتشر شده است. این گزارش که با توجه به جزئیات کنونی، مستندات تاریخی و استفاده از گفته‌های پیرمردها و پیر زنان که خاطرات و حقایق این سرزمین نسل به نسل و سینه به سینه بدان‌‌ها رسیده تهیه و تنظیم شده است.

گویا بشاگرد در زمان‌های بسیار دور همانطور که در مستندات آتی می‌آید، دارای تمدنی غنی بوده است. کمتر ایرانی پیدا می‌شود که نام بشاگرد به گوشش نخورده باشد و اطلاعاتی هر چند کم درباره این منطقه نداشته باشد این اطلاعات کم هیچ‌گاه از محدوده این چند کلمه "فقر، فلاکت، عقب ماندگی، اشرار و ..." خارج نمی‌شود.

این گزارش که از سلسله گزارشات معرفی واقعی چهره بشاگرد است سعی دارد بگوید که چه کسانی این اطلاعات نادرست را به ایرانیان و ایران از بشاگرد مخابره و منتقل کرده‌اند؟

*محققان، نویسندگان؟ مسئولان یا سیاستمداران؟

اگر به کتب و مقالات چاپ شده و سخنرانی‌ها نظری بیندازیم تقریباً تمامی این گروه‌ها نقشی در این زمینه ایفا کرده و با همان یک کلاغ و چهل کلاغ رایج، باعث و بانی انتقال اطلاعات غلط و دروغ و بعضاً توهین‌آمیز به فرهنگ یک منطقه و مردم آن شده‌اند. این افراد بی‌اطلاع از فرهنگ و آداب و رسومات بشاگردی‌ها خواسته یا ناخواسته هویت و پیشینه مردم بشاگرد را به نادیده گرفته و به اجداد و پیشینیان آنها و به طور کلی به تمامی بشاگردی‌ها توهین کرده‌اند که هنوز هم به آن ادامه می‌دهند و کسی نیز در برابر آنها هیچ اعتراضی نمی‌کند.

بیشترین تقصیر را شاید در این زمینه کسانی مرتکب شده‌اند‌ که پایه اطلاعات غلط درباره بشاگرد را در قبل و اوایل دهه شصت طی سفرهایی کوتاه به این سرزمین که امام خمینی دستور رسیدگی ویژه به اوضاع آنجا داده بودند، سفر کرده‌اند.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، امام خمینی(ره) دستور رسیدگی به امور مناطق محروم را صادر کرد و بشاگرد نیز یکی از این مناطق بود.

افرادی به این منطقه سفر کرده و یک سری فعالیت‌های مفید را برای بشاگرد انجام دادند، اما متاسفانه به دلایل نامعلوم اوضاع بشاگرد را بسیار بدتر از وضع موجود گزارش داده‌اند و همه مردم را در روستاها و آبادی‌ها را در یک سطح زندگی و فرهنگی معرفی کرده‌اند، همه را بی‌سواد و نوع زندگی آنها را در گزارش‌ها و نوشته‌های خود ابتدایی ذکر کرده‌اند، آنها خود را کاشفان بشاگرد و در سطح یک منجی معرفی کرده‌اند.

در واقع بشاگرد ناحیه‌ای کوهستانی در جنوب ایران است و در جنوب شرقی استان هرمزگان قرار دارد و بنا بر نوشته‌های تاریخی و اشیا و سفال‌های کشف شده در این منطقه، دارای تمدن دیرینه‌ای است و از قدیم‌الایام مسکون بوده است.

*بشاگرد به روایت تاریخ نویسان

سفال‌های به دست آمده در این منطقه به سبک و شکل سفال‌های تمدن جیرفت است، قدمت این تکه سفال‌های شکسته که در جای جای بشاگرد دیده می‌شود مورد تائید باستان‌شناسان قرار گرفته است. "فسایی" در کتاب فارسنامه ناصری درباره محدوده بشاگرد چنین می‌نویسد: « ..درازای آن از بارز تا منوجان نزدیک به سی فرسخ، پهنای آن از منوجان تا کوه شهری 10 فرسخ محدود است از جانب مشرق و شمال به گرمسیرات کرمان و از سمت مغرب به بلوک رودان و احمدی و نواحی بندرعباس و از جانب جنوب باز به بلوچستان.» (فسایی، 1367، ج 2، 1265).

وی در کتابش بشاگرد را از بلوکات فارس به حساب می‌آورد و کلمه بشاگرد را به معنی شکارگاه می‌داند (فسایی، 1367، ج 2 ص 1265).

در کتاب وی وسعت بشاگرد بسیار بزرگ‌تر از زمان حال است و منوجان و بارز و بخش سندرک را هم شامل می‌شود.

نویسنده فارسنامه شرایط اقلیمی و آب و هوایی بشاگرد را ذکر می‌کند و به فراوانی باغات و نخلستان‌های بشاگرد نیز اشاره دارد و کشت و زراعت آن را کم می‌داند (فسایی، 1367، ج 2، ص 1265).

اطلاعات نویسنده درباره بشاگرد تقریبا دقیق بوده و خصوصیاتی که درباره منطقه بشاگرد ذکر کرده است تا حال حاضر نیز در این منطقه دیده می‌شود، با توجه به شرایط اقلیمی و وضعیت کوهستانی بشاگرد باغات و نخلستان‌ها در کناره دره‌ها و رودخانه‌ها قرار دارند ولی زراعت چندانی در بشاگرد وجود ندارد. متاسفانه نویسندگان بعد از انقلاب در هیچ کدام از نوشته‌هایشان به این مورد توجه نکرده‌اند و انتظار داشته‌اند که در بالای تپه‌ها همچون مناطق پر باران شمال کشور باغات را مشاهده کنند!؟

*شهرستان بشاگرد شامل ۳ بخش و ۶ دهستان و ۲ شهر، به  نامهای زیر است:

بخش مرکزی مرکز: شهر سردشت دهستان جگدان (مرکز:کلور جگدان)دهستان سردشت (مرکز: شهر سردشت) شهرها:سردشت بخش گافر و پارامون مرکز: درنگ مدودهستان گافر (مرکز: سیت ماسیتی)دهستان پارامون (مرکز: درنگ مدو)

شهرها:

بخش گوهران مرکز: شهر گوهران دهستان درآبسر (مرکز: خمینی شهر)دهستان گوهران (مرکز: شهر گوهران)

شهرها: گوهران

بشاگرد یکی از شهرستان‌های استان هرمزگان واقع درایران است. مرکز این شهرستان، شهر سردشت است. محدوده بشاگرد پیشتر بخشی از شهرستان جاسک در استان هرمزگان ایران بوده که در سال 1387 به شهرستان ارتقاء یافت.

انتهای پیام//

بیانیه جمعی از دانشجویان بشاگردی دانشگاه های سراسر کشور به مناسبت دوزادهمین عروج ملکوتی حاج عبدالله والی